Kuytudaki Kutu

Muhtemelen bayramlardan birinde evimize gelen, janjanlı bir çikolata kutusuna el koyup maç biletlerini onun içerisinde saklamaya başlamıştım doksanlı yıllarda. Sonraları biletlerin yerini kombine aldı. Bilet stresinden kurtulmanın yanı sıra, kapalı tribünde bir koltuğun bana ait olması ve ekonomik avantajının mutluluğuna karşın yirmi civarında bilet yerine sadece bir kartı bu kutuya koyacak olmak da içimi burkuyordu. Sene içinde gidebildiğim deplasman maçları ve salon sporlarına ait biletlerin de Biletix çıkışlı formatı yıllardır bire bir aynı olunca koleksiyonun seyirlik keyfi iyice azalmış oldu bana göre. Kutu içerisinde maç biletleri dışında zamanın Pamukbank Gönül Üyesi banka kartı (Beşiktaş amblemli), 1903 Beşiktaş Derneği üyelik kartı, eski bir kaç fikstür kartı gibi şeyler de var.
.
Üniversite yıllarımda Eskişehir'e gidip gelirken şuursuzca tren biletlerini saklar, biriktirirdim bir köşede. Altı senede bitirebildiğim okula gidip gelirken sadece üzerlerindeki tarih ve koltuk numarası değişik ama birbirinin aynı epey bilet birikmişti. Şimdiki maç biletlerindeki durum da bunun gibi. Oysaki trenle gidip gelinen yerler değişmezken, biletlerin ait olduğu her maç ayrı bir anı olarak yer ediyordu belleklerimizde.
.
İki hafta kadar önce top oynarken sol diz çapraz bağlarımı yırtmak suretiyle sakatlanıp sezonu kapattım. ve son iki maçı tribünde izleme şansım olmadı. Kombine kartımı emanet ettiğim Kiko'dan bekliyorum şimdi. Alınca diğerlerinin yanına koyup kutuyu yine kuytu köşesine kaldıracağım. Yeni bir kart ve yepyeni anılar için beklemeye başlayarak...