Farklı Izdırap

Şu Beşiktaş enteresan bir takım. Kazanırken de kaybederken sıkıntısı aynı oluyor. Ne zamandır farklı bir galibiyet göremedik diye veryansın ediyorduk ki nihayet onu da gördük. Gazetelerinde bu sabah büyük puntolarla atılmış başlıkları okuyanlar, televizyondaki üç dakikalık özetlerde anca golleri görenler rahat bir galibiyet alındığını düşünecektir. Gel gör ki madalyonun diğer yüzünde hala ızdırap var.

Maça geliş trafik ve buz gibi hava yüzünden ızdırap, yine aynı başkanla devam edilen yol sebebiyle ağaçlı yolda yürürkenki hissiyat ızdırap, kapılara yığılma yüzünden giriş ızdırap... Sahada şuurlu bir atak geliştiremeyen bir takımı izlemekse en büyük ızdırap. İlk yarı koca bir hiç. Tek organize atakta gelen şık bir gol ve golün sahibinin girdiği ekstra iki pozisyon. Ha bir de Toroman'ın direkte patlayan kafa şutu. 'Canım sende! Gol dışında bir solukta üç pozisyon saydın, daha ne olsun?' diyeceksiniz belki de ama öyle.

İkinci yarıda yediğimiz golde Ekrem'in ya da Tello'nun kaptırdığı top sonrası gelişen atağı orta sahada elleri belinde izlemesine isyan ettik tribünde. Tello saçlarını kestirdiği için bazen karıştırdıp Ekrem'e kestik belki de faturayı ama Nihat kimseye benzemiyordu. Sahada sürekli koşup didinen sonuçta da ellerini göğe kaldırıp isyan etmekten başka bir şey yapamayan oydu hep. Yerlerini bıraltıkları Yusuf ve Holosko girer girmez takıma önce canlılık sonrada hazıladıkları pozisyonlar sonucu skorda üstünlüğü getirdiler. Maça noktayı da kendisi için ödenen bonservis bedelinin altından kalan Tabata koydu. Enfes bir goldü. Delgado'yu yatırdığımıza göre Tabata'yı göçük altından kurtarıp ondan daha fazla yararlanmaya başlamamız şart. Geçen sene ligin ikinci yarısında Yusuf'un yaptığı katkıyı bu sene de ondan görebiliriz.

Sonuçta kazandık ve yola devam ediyoruz. Seçimi bir tünel gibi görenler olarak ufukta görünenin çıkış olmadığını anladıktan sonra yola buruk, isyankar, bir müddet hevessiz ve yaralı olarak devam ediyoruz ama bırakıp gitmek de olmuyor işte.