İnönü Stadyumu izin sorunu yüzünden yıkılamıyor, yenisi yapılamıyor rakipler almış başını gidiyor diyenlere, "kapalı spor salonlarında durum nasıldır?" diye bir hatırlatma yapmakta fayda var. Günü kurtarma ve günlük reklam amaçlı transfler üzerine kurulu bir sistemde Kadın Basketbol takımımız küme düştü düşecek durumda iken, Erkek takımımız ise Avrupa kupası mücadelesinde ve Türkiye liginde adeta "öylesine" maçlar oynuyor. Anadolu Efes, Fb Ülker, Gs M.P.'in Euroleague'de mücadele etmesi ve maçlarını oynadıkları salonları gördükçe hem kızıyor hemde üzülüyorum. Sponsorsa bizimde sponsorumuz var. Peki aradaki uçurum niye?
Maçlarımızı oynadığımız 3.200 koltuk kapasiteli Akatlar Spor Salonu, fotoğraflara bakıldığında fena değil gibi durmasına rağmen, yeni yapılan spor salonlarının yanında vasat kalıyor. Hele ki konumu şehrin merkezi semtlerinden biri olan Etiler'e yakında olsa, malesef ulaşım sorunu (servis kaldırmak taşıma suyuyla değirmen dönmez misali) ve takımlarımızın istikrarsız performanslarından dolayı malesef doluluk oranı çok düşük.
Sinan Erdem Spor Salonu; 16.500 koltuk kapasiteli yeni bir salon, ulaşım bakımından çok iyi olmasa da Akatlar Spor Salonu'na göre hem araba ile gelenlere hemde toplu taşıma hattı bakımından daha rahat. Euroleague'in gediklisi Anadolu Efes ve arada sırada diğer takımlara da ev sahipliği yapıyor. Bu sene Euroleague 4'lü finali bu salonda oynanacak.
Fenerbahçe Ülker Arena; henüz hizmete girmedi fakat fotoğrafları görünce sadece Fenerbahçe'lileri değil beni bile heyecanlandırdı. 13.800 koltuk kapasiteli olacak olan salonun mimarisi NBA maçlarında gördüğümüz salonlara benziyor. Taraftar-tribün yapılırmı bilemiyorum ama seyir açısından çok keyifli bir salon olacak gibi duruyor.
Abdi İpekçi Spor Salonu; ulaşım bakımından ve etrafının ıssız oluşundan dolayı konumunu pek sevmesemde bu salonu düşününce, aklıma Efes Pilsen'in muhteşem 5'lisi ile Avrupa Kupalarında elde ettikleri başarılar ve dolu tribünler geliyor. Şuanda Galatasaray takımına ev sahipliği yapan eski fakat bir okadar da rakibi baskı altına alabilme özelliği ile sanırım büyük ve yeni salonlar arasında ilk sırada yer alıyor. 12.500 koltuk kapasiteli, dolduğu zaman ise görüntüsü muhteşem.
Ankara Spor Salonu 13.000 kişilik olup
.....İzmir Halkapınar S.Salonu 10.000 kişilik
Bu salonlara ayak basarak henüz maç izleme şansım olmadı fakat mimari açıdan farklı olduğu için hoşuma gidiyor diyebilirim. Keşke hem zirveye oynayan hemde tribünleri doldurabilen ev sahibi seyircili takımlar maçları olsaydı.
Karşıyaka Arena Spor Salonu; basketbolu çok seven ve Türkiye'de sayılı camialar arasında bulunan Karşıyaka semtine yapılmış 6.500 koltuk kapasiteli bu salonun deplasman takımını baskı altına alması adına güzel fakat mimari açıdan bana kalırsa vasat.
Kayseri Kadir Has Spor Salonu; Türkiye'mizde düzenlenen son Dünya Kupası şampiyonasında hizmete açılmış yeni salonlarımızdan ve 7.200 koltuk kapasiteli olup mimari özelliği ise yeni yapılan endüstriyel stadyum-spor salonu görüntüsünde. Seyir zevki yüksek olması için alt katın büyük bir bakıma bilet fiyatlarıda en yüksek olan bölüm, üst katın ise daha küçük tutulduğu bunun yanında katları ayıran orta kısımda da locaların bulunduğu tribünler. Mimari açıdan artık yeni yapılan salonlarda bu tür tribünler klasikleşiyor.
Trabzon Pelitli Spor Salonu; haftasonu gerçekleşen All Star 2012 organizasyonunda gördüğüm ve mimari özelliği ile artık yeni salonların klasikleşen tribünlerine başka bir örnek olan 7.500 koltuk kapasiteli salon.
Carlos Augusto Soares da Costa Faria Carvalhal (d. 4 Aralık 1965, Braga), Portekiz'li eski futbolcu ve teknik direktör. Futbolculuk kariyerinde defans olarak oynamıştır. Şu anda takımımızın başında yardımcı antrenör sıfatıyla vekaleten teknik direktör olarak görev yapmaktadır. Kariyerine bakıldığı zaman gerek futbolculuk hayatı olsun gerekse çalıştıştırdığı kulüpler bazında mütevazi bir geçmişe sahip olduğunu görüyoruz. İstanbul'a geldiğinden beri çizgisini bozmadan devam ediyor. Zaten tribünlerin sevgisini de bu şekilde kazandı. Hele dün akşam benim ve bir çok kişi için yeşil saha da gördüğümüz en güzel hareket hocamızın uzatmalarda gelen gol sonrası kendini kaybederek futbolcularımızın yanına kadar attığı müthiş depardı. Tribünlere şov yapmak yerine spontane gelişen ve iç güdüsel olarak yapılan bu tür sevinçler bizlerinde içini ısıtıyor. Hocam UEFA'da kazanalım turlar atlayalım ve bizlerde caddelerde sevinçten hep beraber böyle sevinç deparları atalım.. Ayağınıza sağlık... Maçı bırakmayan topçularımıza sevgilerle...
Oynadığımız son Süper Lig karşılaşması sonrası, artık ligin tadı-tuzu kalmadı şeklinde yorum yapmıştım. Üstünden henüz 3 gün geçti, ne olduğunu anlamadan 4.gün akşamı bu sefer İstanbul'da Gaziantepspor'u konuk edeceğiz. Beşiktaş'ımızdan asla sıkılmayız fakat saha da futbol adına bir oyun yokken, bariz hakem hataları, sonuçlanamayan şike-teşvik davaları, 58. madde kaosu derken birde yönetimimizin açıklamaları, kulübün geldiği nokta, biz taraftarların evrimleştirilip birer enayi çekirdekçi kıvamına getirilip tribünlerin bitirilişi haliyle havanın buz gibi soğuması vs... Valla akşama Gaziantep maçı var denince aklıma oynayacağımız futbol maçı değilde sadece ve sadece fotoğraftaki bol fıstıklı tatlılar geliyor. Hatta tadı tuzu kaçmış, inandırıcılığı kalmamış çadır tiyatrosu şeklinde oynanan maçlar için lig tv seyredeceğime böyle bir tepsiyi izler, mahallenin baklavacısının yolunu tutarım en azından hem gözüm hemde karnım doyar...
